حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ وَ مَنْ لَمْ يُعْطَ قَاعِداً لَمْ يُعْطَ قَائِماً
وَ الدَّهْرُ يَوْمَانِ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ - فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ - وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَاصْبِرْ
و درود خدا بر او، فرمود: مرگ بهتر از تن به ذلّت دادن و به اندک ساختن بهتر
از دست نياز به سوی مردم داشتن است.
اگر به انسان نشسته در جای خويش چيزی ندهند، با حرکت و تلاش نيز نخواهند داد،
روزگار دو روز است، روزی به سود تو، و روزی به زيان تو است،
پس آنگاه که به سود تو است به خوشگذرانی و سرکشی روی نياور،
و آنگاه که به زيان تو است شکيبا باش
(اخلاقی، اجتماعی)
وَ قَالَ ع ضَعْ فَخْرَكَ وَ احْطُطْ كِبْرَكَ وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ
و درود خدا بر او، فرمود: فخر فروشی را کنار بگذار، تکبّر و خود بزرگ بينی را رها کن، به ياد مرگ باش.
(اخلاقی، اعتقادی)
+ نوشته شده در چهار شنبه 17 مهر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,اخلاقی,اعتقادی,مرگ,بهتر از ذلت,نیاز,روزگار,سود,زیان,خوشگذرانی,شکیبایی,فخرفروشی,تکبر,خودبزرگ بینی,مرگ, ساعت 14:36 توسط آزاده یاسینی
|
